~5~

"W końcu siadasz i widzisz jak przed twymi oczami życie wywraca się do góry nogami"


  Po lekcjach szybko biegłam na przystanek, prawie się przewróciłam, w dodatku lało i wyglądałam jeszcze gorzej. I tak nie zdążyłam na autobus. Na przystanku stała także Cara, rzekomo moja przyjaciółka.
-Od kiedy ty czekasz na autobus?- spytałam zdziwiona, gdyż Carolina była naprawdę bogata i zawsze ze szkoły odbierał ją ojciec swoim wypasionym BMW.
-Nie twój zasrany interes. - warknęła oschle, a jej spojrzenie wbiło się we mnie niczym najostrzejszy nóż.
-Kim ja dla ciebie jestem?
-Przyjaciółką?! - wydarła się pytająco.
-Dziewczyno czy ty coś brałaś? Nazywasz osobę, z którą praktycznie nie przebywasz przyjaciółką?
-Yyy, nie chcesz to nie, nie potrzebuję cię. Mam dużo innych koleżanek. - westchnęła chwaląc się.
-Kogo na przykład? Spytałam krzyżując ręce na piersiach jak zwykle robiła moja mama, gdy ją próbowałam okłamać.
-Odwalisz się?! - wrzasnęła, w jej oczach wybuchnął gniew.
-Jasne...
-Muszę zapalić-westchnęła po czym zaczęła grzebać w torebce od Louis'a Viutton'a.
-Nadal palisz? Miałaś przestać.
-Nie jesteś moją matką. Zrozum to wreszcie. 
Cara znalazła paczkę  Pink Elephant. To "różowe papierosy" o waniliowym aromacie. Zapaliła i poczęła delektować się trującym dymem. Już nie kaszlała tak jak kiedyś. Tak, kiedyś, bo zaczęła palić w wieku czternastu lat. Na nic zdały się moje referaty o tym jak palenie szkodzi. Ją nie obchodziło to, że może być bezpłodna, mieć zaburzenie w trawieniu czy nawet raka płuc, przedwczesnego zawału lub udaru. Nic do niej nie docierało. 
-Chcesz?- spytała podstawiając mi paczkę pod nos.
-Nie, dzięki. 
Znów się zaciągnęła. Wypuściła z ust ten śmierdzący dym. Gdy skończyła, rzuciła papierosa na ziemię i podeptała go. Już chciała sięgnąć po kolejnego, ale jej przerwałam:
-Dobra, dosyć!
-Mam jeszcze tabakę - zaśmiała się.
Grr, niech ten autobus przyjedzie szybciej!
  Justin, Justin, J u s t i n. Wciąż myślałam tylko o nim, a przed oczami wciąż miałam jego cudowną twarz. Namiętne usta, śnieżnobiałe zęby, piwne, wręcz hipnotyzujące oczy i idealnie ułożone włosy. W dodatku on tak pięknie pachniał. Perfekcyjny charakter i wygląd także. Czego więcej mogłam chcieć? Pobiegłam do domu. Zastałam tam mamę, która była, jak zwykle, w kuchni i gotowała jakiś obiad.
-Cześć - rzuciłam oschle i wbiegłam do mojego pokoju. Ach, cudownie. Zupełnie sama, z dala od pędzącego świata i zwariowanych ludzi. Usiadłam po turecku na łóżku. Czemu ja jestem tak nieszczęśliwa? Nagle zadzwonił do mnie obcy numer. 
-Halo?
------------------------------------------------
Hej kochani
Mój tt- https://twitter.com/lililolilou
Powiadamiam o rozdziałach!!
PROSZĘ O KOMENTARZE :)